درب‌های کلین روم یا اتاق تمیز برای حفظ محیط استریل و کنترل شده‌ی اتاق طراحی شده‌اند تا از ورود و خروج آلودگی‌ها جلوگیری کنند.

جنس و مواد: درب‌های کلین روم اغلب از استیل ضد زنگ، آلومینیوم یا دیگر مواد صاف و غیرقابل نفوذ ساخته می‌شوند که ضد باکتری هستند و به راحتی تمیز می‌شوند. سطح درب ممکن است با روکش پودری یا ضد میکروب پوشیده شود تا از انتقال آلودگی جلوگیری شود.

سیستم آب‌بندی و واشر: این درب‌ها دارای سیستم آب‌بندی محکم و واشرهای مقاوم هستند که از ورود یا خروج آلودگی به اتاق جلوگیری می‌کنند. این واشرها معمولاً از سیلیکون یا لاستیک مصنوعی ساخته می‌شوند که قابلیت تحمل فرآیندهای ضدعفونی را دارند.

عملکرد خودکار یا دستی: درب‌های کلین روم می‌توانند به صورت خودکار یا دستی باز و بسته شوند. در انواع خودکار، سنسورها و موتورها به جلوگیری از تماس دست کمک می‌کنند تا احتمال انتقال آلودگی کاهش یابد.

فشار مثبت یا منفی: در برخی از کلین روم‌ها، درب‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بتوانند فشار مثبت یا منفی را حفظ کنند. این فشار، ورود و خروج هوا را کنترل می‌کند و باعث می‌شود هوا تنها در یک جهت حرکت کند.

شیشه‌ یا پنجره دید: اغلب در این درب‌ها یک پنجره شیشه‌ای با شیشه ضدخش و ضدبخار تعبیه می‌شود تا بدون نیاز به باز کردن درب، بتوان داخل اتاق را مشاهده کرد.

این ویژگی‌ها کمک می‌کنند تا محیط داخلی کلین روم عاری از هرگونه ذرات و آلودگی باقی بماند و شرایط استریل و کنترل شده حفظ شود.